Þetta er búin að vera mjög róleg vika. Það voru próf í skólanum, svo ég þurfti ekki að mæta. Ég ætlaði reyndar að fara í ensku prófið en hætti við á síðustu stundu.
Síðustu helgi fórum við til Santiago til frænku minnar, systur pabba míns, en hún átti afmæli. Við lögðum af stað seinni partinn á laugardeginum, um leið og öll lögin í Eurovision voru búin, en ég misti af stigatalningunni. Ég sá hins vegar þegar við komum að Danmörk hafði unnið, kom ekki á óvart. Þegar við komum voru amma og afi þar, og síðan komu Ivan, Rita, Zar og Aivan og fleiri fjölskyldumeðlimir sem ég þekkti ekki. Síðan settust allir inn í stofu og fóru að horfa á einhverja fáránlega mynd um mann sem breyttist í kónguló. Þegar fólk var orðið þreytt á henni fóru þau að horfa á Red Faction: Origins sem er einhver space mynd, en á meðan var ég að reyna að horfa á restina af Eurovision á spjaldtölvunni minni en það var ekkert smá slæm net tenging. Mamma mín fór frekar snemma að sofa og ég og Estefany fórum fljótlega á eftir henni inn í rúm. Ég átti frekar erfitt með að sofna vegna þess að systir mín var alltaf að reyna að tala við mömmu og mamma mín var að verða ekkert smá pirruð. Svo þegar þær voru loksins sofnaðar kom Carlo, sem svaf með okkur í herbergi á dínu með Estefany, og lagðist niður. Þá vaknaði Estefany og kvartaði yfir því að hann tæki of mikið pláss og endaði með því að skríða upp í rúm til mömmu sinnar. Þá vaknaði mamma, en þau sofnuðu fljótlega öll þrjú, en ennþá gat ég ekki sofnað. Kannski vegna þess að það var stöðug umferð í gegn um herbergið okkar og það ískraði ekkert smá í hurðunum. Það æðislega var að ég var loksins með loftkælingu, sem auðvitað gerði allt betra. En það var svo ekki fyrr en allir voru farnir að sofa að ég loksins náði að sofna. Ég var meðal þeirra fyrstu að fara að sofa, en meðal þeirra seinustu að sofna ef ekki bara seinust.
Næsta morgun var ég auðvitað vakin eldsnemma og það var búið að slökkva á loftkælingunni svo það var alveg svakalega heitt í herberginu. En ég var rekin framm úr og ég fór að tala við Zar. Við fórum, eins og alltaf, að spjalla og gleymdum öllu öðru. Nema það að það var lítil stelpa sem býr þarna og við vorum að líta eftir henni. Hún var alveg svaka krútt, með stór brún augu og hrikalega feimin. En þegar hún sá hundinn sem systir pabba míns á færðist breitt bros yfir andlitið hennar og hún tók á sprett til hans. Það var ekkert smá dúllulegt. Síðan settumst við Zar inn í forstofunni og töluðum um allt og ekkert. Við vorum báðar alveg svakalegar þreyttar og við sátum bara þarna í leti meðan allir hinir voru eitthvað að stússast, þrífa húsið og bílinn, en enginn sagði neitt svo við ákváðum að halda áfram að gera ekki neitt. Síðan fór hún að tala um kærastann sinn og sagði mér að þau væri að hafa smá vandamál og bað mig um einhver ráð. Það er eins og ég sé einhver sambandsráðgjafi hérna, það er oft sem stelpurnar hérna byðja mig um aðstoð þegar þær hafa strákavandamál, ekki veit ég afhverju.
Í dag var ég látin þrífa veröndina og mér leið eins og Línu Langsokki, skautandi um með kústinn í vatninu. Það var ekkert smá gaman.
Síðan langar mig aðeins að minnast á það hvernig það er að vera skiptinemi. T.d. þegar maður sér myndir frá skiptinemum þá lítur það út fyrir að vera mjög gaman, en það sem fáir minnast á er að það er líka mjög erfitt. Að fara einhvert og þekkja ekki neinn og vita ekki neitt um menninguna. Nú auðvitað geturu lesið um það og fólk segir þér frá því, en enginn áttar sig á því hversu djúpt menningin nær. Það er erfitt að breyta því sem þú hefur gert í 18 ár og gera það einhvern veginn öðruvísi. Flest af því er einnig erfitt að átta sig á því það er breytilegt, ekki bara eftir löndum heldur einnig milli fjöskyldna. Ég hef lent í þannig aðstæðum að það sem ég hef gert með góðum ásetningi var einfaldlega ekki rétt og ég átta mig ekki á því fyrr en það er orðið of seint og það er erfitt að heyra um allt það sem þú ert að gera vitlaust án þess að vita af því. Fólk heldur að það að vera skiptninemi sé erfitt vegna þess að þú ert í burtu frá fjölskyldu og vinum og auðvitað er það líka þannig, þú skilur þau og þau skilja þig, en þegar þú kemur til ókunnugs lands og þekkir ekki til neins og ferð að lifa hjá fjölskyldu sem þú þekkir ekki og þau þekkja þig ekki og þá næst stundum ekki nægur skilningur á milli ykkar. Oft er komið fram við skiptinema eins og börn og þeim er ekki treyst til neins. Þeir geta ekki farið neitt án þess að fjöskyldu meðlimur komi með og það þarf að hafa eftilit með öllu sem þeir gera. Það getur verið mjög pirrandi, sérstaklega þegar maður er vanur meira frelsis. Og oft gilda aðrar reglur um skiptinemann en hina fjölskyldumeðlimina. Það voru nokkrar stelpur sem fóru frekar snemma heim og sögðust ekki vera tilbúnar fyrir þetta og þá sagði einhver: Honestly, nobody is really ready for this, you just go with it. Og það er satt.
Ég hélt einhvern veginn að ég myndi ná að tengjast fjöslkyldunni minni vel á þessu ári og læra spænskuna frekar hratt en það er ekki þannig. Ég veit einignlega ekki hvað ég á að segja því ég er ekki viss hvenig mér líður. Ég er viss um að ég hafi verið heppin með fjölskyldu en það er eins og mamma mín og systur mínar nái ekki að skilja mig, stundum þykir mér alveg svaka vænt um þær en stundum langar mig bara að losna burt frá þeim. Það er bara pabbi minn sem ég hef náð að tengjast vel, enda var hann skiptinemi sjálfur og veit hvernig mér líður, og það hjálpar til. En eins og ég segji þykir mér vænt um þau og ég var heppin með fjölskyldu.
Og þegar allt kemur til alls er þetta æðisleg lífsreynsla og eiginlega besta lífsreynsla ævi minnar og ég er mjög fegin að hafa komið hingað og ég hef lært svo margt, miklu meira en ég bjóst við, og ég vonast til þess að lífið hafi fleiri ævintýri sem bíða eftir mér. Ég vona að ég hljómi ekki bitur, en þetta er bara sannleikurinn. Fólk ætti að líka að heyra erfiðu hliðarnar á skiptinámi og ekki heyra bara góðu sögurnar.
Adiós a todos mis amigos
Litla stelpan :) algjört krútt
Zar með litlu dúlluna
Ég og Zar :P
Graðir gaurar: 186
Spurningar bloggsins:
1. Afhverju eru öll börnin hérna í Panamá svona mikil krútt?
2. Afhverju gerir fólk ekki neitt um helgar?
3. Afhverju býr Zar ekki nær okkur?
4. Afhverju er fólkið hérna svona óstundvíst?
5. Afhverju fæ ég ekki loftkælinguna sem mér var lofað?
No comments:
Post a Comment