Thursday, 30 May 2013

29. maí 2013

Hola, buenas noche 

Í dag vaknaði ég við það að það var stormur yfir La Chorrera eða alla vegana Guadalupe. Þrumur og eldingar og engin smá rigning. Ég hef aldrei séð aðra eins helli dembu og að sjá leiftrin frá eldingunum og heyra þrumurnar var ekkert smá skrítin tilfinning. Þær voru greinilega alveg rétt hjá. Ég held að ég hafi aldrei upplifað annað eins, ekki skemmtilegt að vakna upp við þennan dómsdags hávaða. Og ekki bara það heldur var þetta frekar snemma og ég náði ekki að sofna aftur svo ég var náttúrulega alveg dauðþreytt. Þegar ég leit út um gluggan sá ég líka að greyið Lecter var alveg skíthræddur, hann er alltaf hræddur við þrumurnar og núna voru þær svo nærri að ég hélt að hann myndi missa vitið. Hann var verri en Lóa á gamlárskvöldum. En ég viður kenni að mér fannst þetta spennandi, ég er frekar hrifin af þrumustormum.
Sofhia kom í heimsókn síðustu helgi. Hún er ekkert smá mikil dúlla og henni er farið að líka mjög vel við mig og brosir breitt í hvert skipti sem hún sér mig. Henni finnst mjög gaman að leika sér með síma sem er frekar sætt. Svo er hún alveg að fara að geta skriðið. Frændi minn var að reyna að fá hana til að skríða með því að lokka hana með dóti og það tókst næst um því.
Þetta er búin að vera róleg vika, enginn skóli vegna þess að prófin eru búin en hann byrjar aftur í næstu viku. Ég er hins vegar búin að vera veik með hálsbólgu, hósta og núna seinustu tvo daga hita líka. Í dag heimtaði pabbi minn að fara með mig til læknis þótt að ég sagði að það væri alveg ónauðsynlegt en hann hlustaði ekki. Svo við fórum til læknis sem gerði ekki neitt annað en að skoða hálsinn á mér og hlusta á andardráttinn með hlustunarpípu og komst svo að þeirri niðurstöðu að ég væri með hálsbólgu, er það ekki merkilegt. Ég meina það er ekki eins og ég hefði geta sagt þeim það. Ég meina það fólkið hérna er gjörsamlega vænisjúkt þegar kemur að veikindum. Fólk fær pillur og sprautur við öllu. Læknirinn vildi að ég tæki einhverjar pillur í fimmtán daga, eina á dag, aðrar pillur, líka eina á dag, í eina viku og hóstasaft. Ég sagði að það væri bara vitleysa að eyða peningum í allt þetta og á endanum keypti pabbi minn bara hóstasaftið sem er ennþá verra en það sem ég var látin taka þegar ég var lítil. Fólkið hérna ætti að slaka aðeins á. Mamma mín t.d. má ekki hósta einu sinni án þess að hlaupa út í apótek og kaupa allskonar dót sem á að lækna hóstann, þegar fólk fær flensu fær það einhverja sprautu hjá læknunum sem hjálpar ekki neitt og þau eru veik alveg jafn lengi og þau hefðu verið án hennar. Og ég skil heldur ekki hvers vegna fólk ber svona svakalegt traust til læknanna hérna, allir þeir læknar sem ég hef hitt hérna eru ekkert það góðir. T.d. læknirinn sem ég hitti í dag spurði hvort ég væri með hita og þegar ég sagði að ég héldi að ég væri með hita en væri ekki viss vegna þess að fjölskylda mín á ekki hitamæli, þá í staðinn fyrir að mæla mig þá hunsaði hann það algjörlega. Og þegar ég fór til læknis vegna mígrenisins þá þurfti læknirinn endilega að mæla blóðþrýstinginn vegna þess að hann hefur greinilega eitthvað að gera með mígreni. Seinast en ekki síst læknirinn sem ég hitti þegar við Koi fórum á spítalann gat ekki einu sinni tekið úr nál heldur reif hana úr með teipinu sem hélt henni án þess að hugsa út í það að það væri nál föst undir því og reif alveg upp á mér hendina. Svo ég er svolítið að velta þessu fyrir mér.
En ég hef svo sem ekkert meira að segja og eins og mamma mín heima á Íslandi er að benda mér á að það er nótt og fjölskyldan mín vill ekki að ég sé að vaka fram eftir nóttu... svo það er best að fara að sofa.

Adiós, dulces sueños.


Baby Sofhia :)


Sofhia að borða síma frænku minnar


Lecter að borða mig, honum finnst frekar gaman að japla á fólki :P


Graðir gaurar: 190

Spurningar bloggsins:

1. Afhverju gerir fólk svona mikið mál úr því að hafa hálsbólgu?
2. Afhverju fær fólk sprautu við öllu?
3. Afhverju eru læknarnir ekki betri hérna, pabbi minn segir að þau hafi góða læknisskóla hérna í Panamá?
4. Er hægt að fá hálsbólgu á því að borða kornfleks eins og mamma mín hérna segir?
5. Afhverju halda mamma mín og Estefany að þær viti allt?

Saturday, 25 May 2013

25. maí 2013

Hola, buenas tarde

Þetta er búin að vera mjög róleg vika. Það voru próf í skólanum, svo ég þurfti ekki að mæta. Ég ætlaði reyndar að fara í ensku prófið en hætti við á síðustu stundu.
Síðustu helgi fórum við til Santiago til frænku minnar, systur pabba míns, en hún átti afmæli. Við lögðum af stað seinni partinn á laugardeginum, um leið og öll lögin í Eurovision voru búin, en ég misti af stigatalningunni. Ég sá hins vegar þegar við komum að Danmörk hafði unnið, kom ekki á óvart. Þegar við komum voru amma og afi þar, og síðan komu Ivan, Rita, Zar og Aivan og fleiri fjölskyldumeðlimir sem ég þekkti ekki. Síðan settust allir inn í stofu og fóru að horfa á einhverja fáránlega mynd um mann sem breyttist í kónguló. Þegar fólk var orðið þreytt á henni fóru þau að horfa á Red Faction: Origins sem er einhver space mynd, en á meðan var ég að reyna að horfa á restina af Eurovision á spjaldtölvunni minni en það var ekkert smá slæm net tenging. Mamma mín fór frekar snemma að sofa og ég og Estefany fórum fljótlega á eftir henni inn í rúm. Ég átti frekar erfitt með að sofna vegna þess að systir mín var alltaf að reyna að tala við mömmu og mamma mín var að verða ekkert smá pirruð. Svo þegar þær voru loksins sofnaðar kom Carlo, sem svaf með okkur í herbergi á dínu með Estefany, og lagðist niður. Þá vaknaði Estefany og kvartaði yfir því að hann tæki of mikið pláss og endaði með því að skríða upp í rúm til mömmu sinnar. Þá vaknaði mamma, en þau sofnuðu fljótlega öll þrjú, en ennþá gat ég ekki sofnað. Kannski vegna þess að það var stöðug umferð í gegn um herbergið okkar og það ískraði ekkert smá í hurðunum. Það æðislega var að ég var loksins með loftkælingu, sem auðvitað gerði allt betra. En það var svo ekki fyrr en allir voru farnir að sofa að ég loksins náði að sofna. Ég var meðal þeirra fyrstu að fara að sofa, en meðal þeirra seinustu að sofna ef ekki bara seinust.
Næsta morgun var ég auðvitað vakin eldsnemma og það var búið að slökkva á loftkælingunni svo það var alveg svakalega heitt í herberginu. En ég var rekin framm úr og ég fór að tala við Zar. Við fórum, eins og alltaf, að spjalla og gleymdum öllu öðru. Nema það að það var lítil stelpa sem býr þarna og við vorum að líta eftir henni. Hún var alveg svaka krútt, með stór brún augu og hrikalega feimin. En þegar hún sá hundinn sem systir pabba míns á færðist breitt bros yfir andlitið hennar og hún tók á sprett til hans. Það var ekkert smá dúllulegt. Síðan settumst við Zar inn í forstofunni og töluðum um allt og ekkert. Við vorum báðar alveg svakalegar þreyttar og við sátum bara þarna í leti meðan allir hinir voru eitthvað að stússast, þrífa húsið og bílinn, en enginn sagði neitt svo við ákváðum að halda áfram að gera ekki neitt. Síðan fór hún að tala um kærastann sinn og sagði mér að þau væri að hafa smá vandamál og bað mig um einhver ráð. Það er eins og ég sé einhver sambandsráðgjafi hérna, það er oft sem stelpurnar hérna byðja mig um aðstoð þegar þær hafa strákavandamál, ekki veit ég afhverju.
Í dag var ég látin þrífa veröndina og mér leið eins og Línu Langsokki, skautandi um með kústinn í vatninu. Það var ekkert smá gaman.
Síðan langar mig aðeins að minnast á það hvernig það er að vera skiptinemi. T.d. þegar maður sér myndir frá skiptinemum þá lítur það út fyrir að vera mjög gaman, en það sem fáir minnast á er að það er líka mjög erfitt. Að fara einhvert og þekkja ekki neinn og vita ekki neitt um menninguna. Nú auðvitað geturu lesið um það og fólk segir þér frá því, en enginn áttar sig á því hversu djúpt menningin nær. Það er erfitt að breyta því sem þú hefur gert í 18 ár og gera það einhvern veginn öðruvísi. Flest af því er einnig erfitt að átta sig á því það er breytilegt, ekki bara eftir löndum heldur einnig milli fjöskyldna. Ég hef lent í þannig aðstæðum að það sem ég hef gert með góðum ásetningi var einfaldlega ekki rétt og ég átta mig ekki á því fyrr en það er orðið of seint og það er erfitt að heyra um allt það sem þú ert að gera vitlaust án þess að vita af því. Fólk heldur að það að vera skiptninemi sé erfitt vegna þess að þú ert í burtu frá fjölskyldu og vinum og auðvitað er það líka þannig, þú skilur þau og þau skilja þig, en þegar þú kemur til ókunnugs lands og þekkir ekki til neins og ferð að lifa hjá fjölskyldu sem þú þekkir ekki og þau þekkja þig ekki og þá næst stundum ekki nægur skilningur á milli ykkar. Oft er komið fram við skiptinema eins og börn og þeim er ekki treyst til neins. Þeir geta ekki farið neitt án þess að fjöskyldu meðlimur komi með og það þarf að hafa eftilit með öllu sem þeir gera. Það getur verið mjög pirrandi, sérstaklega þegar maður er vanur meira frelsis. Og oft gilda aðrar reglur um skiptinemann en hina fjölskyldumeðlimina. Það voru nokkrar stelpur sem fóru frekar snemma heim og sögðust ekki vera tilbúnar fyrir þetta og þá sagði einhver: Honestly, nobody is really ready for this, you just go with it. Og það er satt.
Ég hélt einhvern veginn að ég myndi ná að tengjast fjöslkyldunni minni vel á þessu ári og læra spænskuna frekar hratt en það er ekki þannig. Ég veit einignlega ekki hvað ég á að segja því ég er ekki viss hvenig mér líður. Ég er viss um að ég hafi verið heppin með fjölskyldu en það er eins og mamma mín og systur mínar nái ekki að skilja mig, stundum þykir mér alveg svaka vænt um þær en stundum langar mig bara að losna burt frá þeim. Það er bara pabbi minn sem ég hef náð að tengjast vel, enda var hann skiptinemi sjálfur og veit hvernig mér líður, og það hjálpar til. En eins og ég segji þykir mér vænt um þau og ég var heppin með fjölskyldu.
Og þegar allt kemur til alls er þetta æðisleg lífsreynsla og eiginlega besta lífsreynsla ævi minnar og ég er mjög fegin að hafa komið hingað og ég hef lært svo margt, miklu meira en ég bjóst við, og ég vonast til þess að lífið hafi fleiri ævintýri sem bíða eftir mér. Ég vona að ég hljómi ekki bitur, en þetta er bara sannleikurinn. Fólk ætti að líka að heyra erfiðu hliðarnar á skiptinámi og ekki heyra bara góðu sögurnar.

Adiós a todos mis amigos


Litla stelpan :) algjört krútt


Zar með litlu dúlluna


Ég og Zar :P


Graðir gaurar: 186

Spurningar bloggsins:

1. Afhverju eru öll börnin hérna í Panamá svona mikil krútt?
2. Afhverju gerir fólk ekki neitt um helgar?
3. Afhverju býr Zar ekki nær okkur?
4. Afhverju er fólkið hérna svona óstundvíst?
5. Afhverju fæ ég ekki loftkælinguna sem mér var lofað?

Saturday, 18 May 2013

17. maí 2013

Buenas dias
¿Cómo están todos?

Yaaayyy!!! Ísland komst áfram í Eurovision. Skemmtilegt að geta sagt frá því.
Núna eru prófin í skólanum mínum byrjuð, en auðvitað þarf ég ekki að taka þau og ég er því í tveggja vikna fríi. Reyndar erum við Fruzsi að tala um það að fara í ensku prófin vegna þess að okkur finnst frekar gaman að sjá hversu fáránlega létt enska er hérna. Svo er líka mjög skemmtilegt að geta gert eitthvað í skólanum og þegar það eru próf og æfingar í esnku þyrpast allir bekkjarfélagar okkar í gring um okkur og byðja um hjál og það er frekar góð tilfinning að geta hjálpað þeim og útskýrt á spænsku.
Á fimmtudaginn í þar síðustu viku fórum við Fruzsi í Westland. Við ætluðum að hitta Emily en hún hafði víst einhver vandamál með fjölksylduna sína og komst ekki, en í staðinn hittum við Mike. Ég hafði ekki hitt Mike síðan við kvöddum Koi á flugvellinum og það var gaman að sjá hann aftur. Mike er mjög hress, skemmtilegur og með góðan húmor. Ég ætlaði að reyna að opna símann minn og fá hann til að virka, en fólkið í búðinni sagði að ég gæti ekki lagað hann nema eyða öllu af símanum mínum og það kemur einfaldlega ekki til greina. Ég er enn að reyna að finna lausn á þessu vandamáli, en hef ekki fundið neina lausn sem er frekar svekkjandi.  Síðan fórum við í Arrocha sem er búð sem á að selja allt, en við komumst að því að þau selja ekki trúðagrímur. Fruzsi, Mike, Amarens, Emily, Christian og fleiri skiptinemar voru nefnilega að fara til Bocas del Toro næstu heldi, s.s. síðustu helgi, og þeim langaði að hræða Emily sem er alveg dauðhrædd við trúða. Við fórum þá í allar búðirnar sem selja svona alls konar dót, en við fundum hvergi trúða grímur. Á endanum ákváðum við að fara aftur í allar búðirnar til að finna grímu sem væri hægt að mála. Og loksins í síðustu búðinni fundum við eina og Mike og Fruzsi urðu ekkert smá spennt og gátu ekki beðið eftir ferðinni. Það hefði verið alveg svakalega gaman að fara með þeim, en hvað getur maður gert. Ég fer þó líklega þangað með fjölskyldunni minni. Það verður að minnsta kosti skemmtilegt, en ekkert jafnast á við að fara með vinum. Ég hef ekki farið neitt, nema með fjölskyldu minni, frá því að við fórum með AFS til Playa Gorgona og ég sakna þeirra.
Í dag kom fjölskylda í heimsókn til okkar og hún er frá Bocas. Pabbi minn sagði mér að fólkið sem býr í Bocas del Toro talar flest góða ensku vegna þess að þar býr hellingur af erlendu fólki sem talar ensku sem fyrsta tungumál og panamíska fólkið hefur lært hana. Flest þeirra tala líka tungumál indjánanna sem búa þar. En þessi fjölskylda var mjög indæl, faðir með tvær dætur.
Og á morgun er svo úrslitakeppni Eurovision. Ég vona að ég nái að sjá hana, en vegna þess að við erum að fara til Santiago fæ ég kannski ekki tækifæri til þess. Við erum að fara þangað í heimsókn til systur pabba míns, en hún á afmæli þessa helgi. Ég kann mjög vel við hana og hún er alltaf mjög góð við mig og reynir mikið að tala við mig. Svo er hún líka mjög örlát og hún gaf mér nokkrar gjafir síðast þegar ég fór þangað með systrum mínum og Evu, þá hluti sem hún var hætt að nota. Ég hlakka mjög mikið til að fara þangað, hitta hana aftur og Carlo og José syni hennar og manninn hennar. Þau eru öll mjög yndæl, ekta panamískt fólk með panamíska gestrisni og vinsemd. Svo eiga þau mjög sætan og krúttlegan hund.

En ég hef s.s. ekki mikið annað að segja í bili
Adiós y hasta pronto

Graðir gaurar: 180

Spurningar bloggsins:

1. Hvernig getur fólk haldið að mígreni er þegar fólk hefur verið að vinna og mikið og sé þreytt?
2. Afhverju er gert mikið mál úr því þegar ég er slöpp, en þegar systir mín er það er það ekkert mál?
3. Afhverju borðar fólkið hérna ekki fjölbreyttara fæði?
4. Afhverju hafa allir skiptinemarnir svipuð vandamál með fósturfjölskyldurnar sínar?
5. Hvernig get ég brotið reglur þegar enginn hefur útskýrt þær fyrir mér?