Núna er ég búin að vera veik síðan á fimmtudaginn. Var með alveg hræðilegt mígreni og núna er ég líklega komin með hita. Ég get þó ekki verið viss því fjölskyldan mín á ekki hitamæli, en ég held að samt að staðreyndin að ég fékk hroll í 30°C segir ansi margt. Ekki skemmtilegt.
En síðasta þriðjudag var afmælið mitt, Xenia á sama afmælisdag og ég svo fjölskylda og vinir komu í heimsókn um kvöldið og héldu upp á það með okkur. Það var borðuð kaka og ís, eins og í öllum afmælisveislum hérna úti. Síðan ætluðum við systur mínar að fara til Panama city á föstudeginum til að fagna afmælinu okkar. En á föstudeginum var ég með svo hræðilegt mígreni, fyrst ætlaði ég að fara þrátt fyrir verkina en síðan ákvað ég að ef ég myndi fara mundi ég líklega óska þess að ég hefði ekki farið, síðan morguninn eftir sá ég myndir frá kvöldinu hjá Xeniu og Estefany, og þótt það leit út fyrir að vera gaman var ég glöð yfir að hafa ákveðið að fara ekki, svo ég fór með mömmu minni að sækja ömmu mína í staðinn heim til Marilyn, mi tía. Það er ekki venja í Panama að stoppa stutt við svo við settumst inn í stofu og þar var tía Betssie. Síðan kom tío í heimsókn, man ekki hvað hann heitir. Tía Marilyn eldaði platanos og mamma mín reyndi hvað eftir annað að láta mig borða þá, en þar sem ég var með mígreni og þar með ógleði hafði ég enga lyst. Síðan hringdi pabbi minn og spurði hvar við værum og mamma mín bað hann um að koma með mcDonalds. Þegar hann kom reyndi mamma mín aftur að fá mig til að borða en ég vildi ekki neitt. Þá sagði hún að ég væri með mígreni af því að ég borðaði ekki neitt. Ég reyndi að útskýra fyrir henni að þegar ég fæ mígreni missi ég alla matarlyst og er með ógleði og gæti líklega kastað upp. Fljótlega eftir það fórum við heim. Áður en við fórum hafði mamma mín verið að rífast við Estefany vegna þess að hún hafði ekki komist inn í vísindaklúbbinn, en hún hafði verið í honum í tvo ár. Estefany sagði að það væri vegna þess að kennarinn væri reiður út í hana og að hann sagði að hún heðfi ekki verið nógu dugleg að taka þátt, en hún var í miklu uppnámi og reið út í kennarann.
Síðan í gær fórum við, öll fjölskyldan, til Panama city til að halda upp á afmælið okkar Xeniu. Fyrst fórum við í Westland af því að ég vildi kaupa bók og þurfti að kaupa nýtt make up af því að mitt hvarf mjög furðulega, og Estefany ætlaði að kaupa reiknivél en hún fann enga þar svo við ákváðum að fara í Albrook mall í Panama city. Fyrst fórum við að Panama skurðinum, fórum á nokkra staði með fram honum. Það var mjög skemmtilegt og við sáum nokkra báta fara í gegn, en engin stór skip nema á öðrum stað, nema það sáum við ekki skurðinn heldur bara skipið. Síðan fórum við út í eyju rétt hjá borginni, það liggur brú út í hana, og hittum Xeniu og kærastann hennar þar. Við ætluðum að fá okkur að borða þar en það var of fullt á veitingastaðnum svo Xenia sagðist vita um annan stað rétt hjá svo við fórum þangað. Þar var lítið að gera og við þurftum ekki að bíða lengi eftir matnum. Ég fékk alveg svaka góðar Quesadillas með kjúklingi, en allir aðrir fengu sér heilan, djúpsteiktan fisk. Hann var frekar ógirnilegur. Rétt fyrir utan veitingastaðinn var svaka flott útsýni yfir flóann og brúnna yfir skurðinn, svo þegar ég var búin að borða fór ég þangað og tók nokkrar myndir. Þar var frekar creepy gaur sem var alltaf að spurja mig hvort mig vantaði leigubíl eða hvort hann gæti ekki tekið mynd af mér fyrir mig. Svo ég tók nokkrar myndir og forðaði mér. Eftir að við vorum búin að borða fórum við aftur út í eyjuna og keyrðum síðan yfir í aðra eyju. Fyrri eyjan heitir Páfagauka eyjan og hin heitir Flamingo eyjan. Það var alveg rosalega flott útsýni yfir borgina þar. Síðan var orðið frekar seint svo við kvöddum Xeniu og kærastann hennar og héldum af stað heim. Á leiðinni heim komum við, við hjá Rafael, bróður mömmu, til að skila ömmu. Það var frekar stutt heimsókn en þegar við fórum heim var ég orðin viss um að ég væri með hita.
Svo í dag var ég heima í staðinn fyrir að fara í skólann en ég vona að mér batni fljótt því mér finnst gaman í skólanum.
Segjum þetta gott
Hasta luego
Afmæliskakan okkar Xeniu
Bátur að fara í gegn um skurðinn
Brúin yfir skurðinn
Útsýnið yfir Panama city frá páfagauka eyjunni
Graðir gaurar: 136
Spurningar bloggsins:
1. Fær fólk í Panama ekki mígreni?
2. Afhverju er allt ódýrt, nema make up?
3. Afhverju get ég bara stundum og stundum ekki tekið út í hraðbönkum?
4. Afhverju heldur menningar kennarinn að við Amarens, Fruzsi og ég séum heimskar?
5. Afhverju heldur skólastjórinn ræður á hverjum mánudags morgni?
No comments:
Post a Comment