20 júlí 2013

Hola, buenas noche a todos. Saludos de Panamá. :D

Ég er hérna komin til Las Tablas og fæ að gista tvær nætur hjá Ivan, bróður pabba míns, og fjölskyldu. Ég vaknaði hress eldsnemma kl 4 á miðvikudags morgun, og þegar ég segi "hress" meina ég náttúrulega gjörsamlega úldin og dauðþreytt. En ég er ekkert að kvarta, gerði mig tilbúna og fór með pabba mínum og mömmu til Panama city. Þegar þangað var komið var mér komið fyrir í rútu og send af stað á vit ævintýranna, en svo kom í ljós að þetta var mjög róleg og tíðindalaus ferð. Rútan var ekki stoppuð á leiðinni svo ég hefði ekki þurft að hafa fyrir því að ná í ljósrit af vegabréfinu og mamma hefði ekki þurft að hafa svona áhyggjur. Hún sagði mér að hringja um leið og ég kæmi svo ég gerði það og svo hefur hún ekki tíma til að tala við mig, en hvað með það, ég er ánægð með að hún var að fara og skemmta sér með vinkonum sínum. Þegar til Las Tablas var komið beið ég eftir Ivani sem ætlaði að sækja mig, pabbi minn hafði sagt mér að taka bara taxa en Ivan ákvað samt að sækja mig bara. Hann er mjög indæll, kannski svoldið feiminn. Þegar hann vill spyrja mig einhvers, spyr hann Ritu, konuna sína um að spurja mig. Reyndar held ég að það sé vegna þess að hann heldur að ég skilji hann ekki. En alla vegana fórum ég og Zaravi að spjalla eins og venjulega og einhvernvegin enduðum við í hörku samræðum um kaþólska trú, fóstureyðingu, skilnað, giftingu samkynhneigðra og kynskiptingu. Zaravi vill ekki leyfa neitt af þessu, fóstureyðing algjörlega bönnuð jafnvel þótt mamman muni ekki lifa af fæðinguna, skilnaður ekki leyfilegur nema annar aðilinn beiti ofbeldi og allt hafi verið reynd til að stöðva það eða ef að annar aðilinn fer í kynskiptingu, henni finnst að gifting samkynhneigðra ætti að vera stranglega bönnuð og að ekki sé talað um kynskiptingu. Ég barðist náttúrulega hartt gegn þessu og við vorum að rökræða þetta í allt að fjóra klukkutíma. Svo kom Aivan og hann er sammála Zaravi svo það var 2 against 1, en ég lét það ekki stoppa mig. Svo fórum við að ræða um það hvort menn væru dýr. Þau trúa því ekki að menn hafi þróast frá öpum eða að risaeðlur hafi verið til, þau segja að það séu engar sannanir fyrir því. Síðan fórum við að rökræða um það hvort menn væru dýr. Ég veit ekki hvað við vorum lengi að tala um þetta, but in the end we agreed to disagree.
Á fimmtudeginum fór ég svo með Zaravi í skólann. Við fórum fyrst til skólastjórans til að fá leyfismiða fyrir mig sem segir að ég sé gestur í skólanum í tvo daga. Við þurftum hins vegar að bíða frekar lengi og Zaravi missti af fyrsta tímanum, en kennarinn sagði að það væri ekkert mál. Bekkjarfélagar Zaravi eru mjög skemmtilegir. Þau voru mjög spennt að vita hvaða tungumál ég talaði og báðu mig um að tala á íslensku og dönsku. Síðan vöruðu þau mig við því að einn kennarinn er með mjög mikla kynþáttafordóma, þau sögðu að hann væri dreki. Zaravi benti mér á hann þegar við fórum í matsalinn. Ég sá hann svo aftur þegar skólinn var búinn. Ég og Zaravi settumst hjá tveimur öðrum skiptinemum, Jael frá Sviss  og Emanuele frá Ítalíu, og kemur þá ekki kennarinn og svipurinn á honum var alveg óaðfinnanlegur. Eftir skólann fórum við heim og sofnuðum, enda vorum við ekkert smá þreyttar. Síðan um kvöldið fórum við í kirkju, það er eitthvað sérstakir níu dagar sem heiti Novena. Fólk byður til The Santa Librada og gefur gjafir til kirkjunnar sem fara í að hjálpa fólki. Það var mjög merkilegt og mjög mikið sungið, sumt rólegt og annað hressara. Það var nokkurskonar gítar kór, fjórir prestar og fólk sem fór með bænir.
Daginn eftir í skólanum hitti ég Carolind frá Þýskalandi, hún er mjög hress og skemmtileg. Ég hitti líka aðra vinkonu Zaravi og hún heitir Melissa. Zar var að segja mér frá því að kennarinn sem hatar alla útlendinga er að breyta öllum bandarískum nöfnum í spænsk nöfn, svo strákur í bekknum sem heitir mikael þarf að kalla sig Mikel, stelpa sem heitir Katherin þarf að kalla sig Katelyn o.s.frv. Við vorum í tíma hjá þessum kennara og ég var frekar spennt að sjá hvernig hann myndi bregðast við, því mér var sagt að þegar hann hitti hina skiptinemana hafði hann sagt eitthvað óviðeigandi, en svo kom í ljós að hann var frekar hrifinn af mér og hafði ekkert að segja. Zaravi sagðist hafa verið alveg hissa, því hann sagði t.d. við Jael að sviss gengi ekki upp vegna þess að það væri töluð mismunandi tungumál. Ég sagði þá við Zaravi að það væri vegna þess að það væri ekki hægt að segja neitt slæmt um Ísland og hún sagði að það hliti að vera. Einn strákurinn, Oliver, sagði að hann ætlaði að fara í klippingu og Carolind ákvað að klippa sjálf á honum hárið. Hún á líka hesta svo við fórum að spjalla um þá og þegar skólinn var búinn og við stóðum fyrir utan sáum við hest á kerru og vildum fara að skoða hann er Zar sagði nei, veit ekki afhverju. En allavegana um kvöldið fórum við aftur á torgið. Það var haldin einhver ganga sem var semsagt þannig að þú fórst í kirkju og lofaðir að ef þú gætir t.d. fengið góða einkunn í prófi þá myndirðu ganga þessa göngu, sem tekur rúma 3 klukkutíma og sumir fara það með bundið fyrir augun og berfættir. Þar hittum við Carolind, Jael og Emanuele og fleiri vini Zaravi. Ég fékk mér fléttu í hárið og þá byrjaði allt í einu að rigna og þar sem ég er með rauðan lit í hárinu þá lekur alltaf rautt úr því þegar það blotnar, en sem betur fer lak ekki mikið sem kom á óvart miðað við hvað það var mikil rigning. Konan sem var að gera fléttuna sagði að við ættum að reyna finna þurran stað til að klára fléttuna svo við fórum undir eitt trjánna og hún náði að klára hana. Þetta var kona frá Guatamala og kærastinn hennar er frá Spáni. Þau eru búin að vera að ferðast um Suður Ameríku í tvo og hálft ár og núna er hún fimm mánaða ólétt. Um miðnættið fórum við svo heim, Carolind vildi ekki hleypa Aivani burtu og gekk með okkur að bílnum. Síðan vorum við Zaravi fljótar að sofna.
Á fimmtudaginn í síðustu viku, 11 júlí, kom Amarens  í heimsókn í skólann. Það var mjög gaman að hitta hana aftur. Þetta var líka síðasti dagurinn hennar Fruzsi í skólanum, vegna þess að hún nennti ekki að mæta síðustu þrjár vikurnar heldur vildi hitta vini sína og fara á ströndina. Krakkarnir skrifuðu á skirturnar okkar og það var mjög skemmtilegt. Og aldrei þessu vant vorum við síðust að fara út úr kennslustofunni. Hefur aldrei komið fyrir áður.
Fjölskyldan mín kemur víst ekki um helgina að sækja mig, bíllinn þeirra er á verkstæði svo ég fæ að vera hérna í Las Tablas aðeins lengur og fer svo með rútu heim í næstu viku. Við skulum vona að ég verði jafn heppin og að sú rúta verði ekki stoppuð. En það er mjög gaman að ég fái að vera aðeins lengur og þá get ég kannski hitt hina skiptinemana í skólanum, Ana frá Noregi og Hannah frá Austurríki.

En segjum þetta gott í bili,
ég ætla að reyna að setja inn aðra færslu fljótlega.

Hasta pronto
Poppa

El Chorro, fossinn, sem La Chorrera er nefnt eftir.

Verið að skrifa á skirtuna hennar Fruzsi.

Carolind að klippa hárið á Oliver í skólanum.

La Santa Librada

Graðir gaurar: 253

Spurningar bloggsins:

1. Afhverju eru reglurnar svona strangar í mínum skóla en ekki hérna í Las Tablas?
2. Afhverju líkaði kynþáttafulla kennaranum við mig?
3. Afhverju taka Ivan, Rita og fjölskylda ekki að sér skiptinema, þau væru alveg tilvalin?
4. Hvers vegna var Carlolind alltaf að bíta Aivan?
5. Hvers vegna er alltaf verið að sprengja flugelda?

2. júlí 2013

Buanas :)
Saludos desde Panamá

Allt er orðið svo miklu auðveldara núna, ég held að það sé aðalega vegna þess að ég má taka strætó núna. Pabbi minn náði að sannfæra mömmu mína um það að það væri betra fyrir mig að kunna á strætó kerfið ef eitthvað skildi koma upp á. Núna finnst mér ég ekki vera eins bundin við heimilið og ekki eins háð fjölskyldunni. T.d. alltaf þegar mig vantaði eitthvað þurfti ég alltaf að bíða eftir að einhver hefði tíma til að fara með mér og oftast þurfti ég að bíða í nokkra daga og jafnvel meira en viku, en núna get ég farið sjálf. Ég þarf ekki að bíða í nokkra klukkutíma eftir taxanum eftir skóla heldur get ég núna farið heim þegar ég vil og það tekur styttri tíma, það er ódýrara og er í alla staði miklu betra fyrir mig.
Núna er planið hjá mér að fara í ræktina 3-4 sinnum í viku. Ræktin er rétt hjá skólanum mínum en ég yrði samt að fara heim til að skipta um föt, vegna þess að það er engin aðstaða til að skipta um föt. Það verður skemmtileg tilbreyting. Ég þarf bara að fá leyfi frá fjölskyldunni en ég sé enga ástæðu fyrir þau til að neita. Strætó kerfið er í rauninni mjög einfalt.
Á morgun ætla ég svo að fara í Westland, ef Fruzsi eða Mario nenna með mér. Mér langar alltaf að fara eitthvað núna þegar ég get það. Ég vil alltaf fara í Westland, jafnvel þó að mig vanti ekkert og einnig þótt að enginn geti komið með mér. Það eitt að komast út eftir skóla er svo mikið frelsi eftir síðustu mánuði að ég get einfaldlega ekki lýst því hversu góð tilfinning það er.
Ég get líka farið í El Rey núna, matvörubúð, en fjölskyldan mín fer alltaf í Extra. Í El Rey, eða Kónginum, fást ferskir og góðir ávextir og það er meira úrval af þeim en í Extra, einnig er hægt að kaupa venjulegan ost þar. Svo í staðinn fyrir að koma við í Extra á leiðinni heim, þá rölti ég út í El Rey. Fyrsta skiptið sem að ég fór þangað ein hafði ég bara einu sinni áður farið þangað úr skólanum og ég var hrædd um að villast á einum tímapunti, en það er svo sem ekki hægt vegna þess að búðin er við aðal götuna, svo ef þú villist þarftu bara að finna götuna og þá er ekkert mál að finna hana. En ég get sem sagt loksins borðað ávexti. Það kemur á óvart hvað það er lítið úrval af ávöxtum hér í Panamá, ég meina flestir af þessum ávöxtum eins og t.d. mangó, bananar, appelsínur og fleira vex hérna í Panamá, en það er nánast ómögulegt að finna góða ávexti í búðunum (nema El Rey). Pabbi minn segir að það sé vegna þess að flestir ávextirnir eru sendir úr landinu og enda í búðum út um allan heim, eða alla vegana víða.
Í skólanum er skipulagið eins og venjulega, mjög rólegt. Kennararnir koma og kenna nánast ekkert, heldur sitja bara og spjalla við okkur um veðrið. Við Fruzsi ákveðum oft að fara í miðri kennslustund að fara í matsalinn og þá stöndum við bara upp og göngum út án þess að segja orð og þegar við komum út segjum við alltaf :" Not a single fuck was given", vegna þess að kennarinn segir aldrei neitt og er alveg sama. Við gerum oft grín að því að við ættum að prófa að gera þetta í skólunum okkar heima. Ég held að ef að ég myndi bara allt í einu standa upp og labba út úr kennslustund myndi kennarinn halda að eitthvað væri að hjá mér. Ég held að sumir myndu ekki segja orð, þeir yrðu svo hissa, og jafnvel elta mig út og spyrja hvort allt væri í lagi. Við gerum líka grín að því hvað kennararnir myndu segja ef þeir eltu okkur niður í matsalinn og við myndum segja "Ææji, ég varð bara allt í einu svo svöng". Ég get alveg séð fyrir mér andlitið á kennaranum.
Um síðustu helgi komu, eins og venjulega, frænkur okkar í heimsókn og þá er grillið tekið út og pabbi minn grillar pulsur. Og svo var Karaoke tækið tekið fram og ég byrjaði að fýla mig í botn og söng hvert lagið á eftir öðru og fékk frábær score. Svo daginn eftir komu vinir Xeniu og þau voru að læra allan daginn og um hádegið var grillið tekið fram aftur og pabbi minn gerði Quesadillas sem eru hrikalega góðar. Vinur pabba míns kom líka í heimsókn. Hann talar ágæta ensku og við töluðum heillengi saman um umhverfisvernd. Ég byrjaði á því að kvarta við pabba minn um það hvað panamískt fólk er ósnyrtilegt og hendi rusli hvar sem er. Það eru engar almennings ruslatunnur í borginni svo fólk hendir alls konar rusli á göturnar. Hvert sem þú ferð, þar er alls staðar allt í rusli. Og vinur pabba míns heyrði mig segja þetta og við fórum að ræða saman um það hvað yrði að gera í þessu. Ég sagði honum frá því skipti, það var fljótlega eftir að ég kom hingað, þá fór ég með Estefany og Juliu niður í bæ og við keyptum okkur allar að drekka. Þegar þær voru búnar hentu þær flöskunum á götuna en ég setti mína í veskið mitt og beið eftir því að finna ruslatunnu, en sá enga allan daginn. Svo ég endaði með því að taka hana heim og henda henni þar. Mér finnst þetta svoldið skrítið fyrirkomulag. En hvað get ég gert í því?
Svo núna í lok júlí ætlum við til Sanblas, pabbi minn er alltaf að skipta um skoðun hvaða helgi hentar best. Það er víst alltaf mikil rigning þar, en hann lofar að fara áður en ég fer heim til Íslands. Vááá, heim til Íslands. Ég fer heim eftir 35 daga, rúmlega einn mánuð. Ég er ekki tilbúin, tíminn líður allt of hratt. Ég er loksins farin að venjast öllu hér í Panamá og þá þarf ég að fara heim. Ég er að vísu farin að hlakka til að fá venjulegan mat að borða, sem er ekki hrísgrjón. Ég er meira að segja búin að koma skilaboðum til ömmu Eddu og byðja hana um að gera fyrir mig fiski hlaðborð þegar ég kem heim, með steiktum fiski, fiskibollum og fiskihring. Mamma segir hins vegar að það væri kannski of mikið mál að elda þetta allt á einum degi og það er allt í lagi, þá get ég bara farið oftar í mat til ömmu. En það verður samt svo hrikalega skrítið að koma heim þar sem allt er eins og það var, en mér finnst ég vera svo breytt. Það verður athyglisvert og ég ætla mér að nýta þennan eina mánuð í botn, fara út og hafa það gott. Hitta vinina, tana meira (ef það hættir einhverntíman að rigna) og verja tíma með fjölskyldunni.
Núna á föstudaginn ætlum við að fara í bíó og sjá Despicable Me 2. Við vorum að horfa á fyrstu myndina fyrir nokkrum dögum og ákváðum svo að fara og sjá númer 2. Það verður gaman, því mig langar virkilega að eyða meiri tíma með fjöslkyldunni áður en ég fer. Þau eru yndisleg og ég á eftir að sakna þeirra svo mikið. En Estefany ætlar að koma næsta sumar og vera í fjóra mánuði og svo síðustu vikuna ætla foreldrar hennar að koma og sækja hana. Það verður æðislegt. Og Xenia er að hugsa um að koma í vetur og prófa að fara á skíði. Ekkert þeirra hefur séð snjó, nema pabbi minn þegar hann var skiptinemi í Bandaríkjunum, svo það væri skemmtilegt fyrir þau.

En núna er ég orðin frekar þreytt, þarf að vakna snemma til að fara í skólann á morgun. Svo segjum þetta gott í bili og við sjáumst eftir rúman mánuð. :D

Buenas noche y dulce sueños

Lecter er ekki hrifinn af rigningunni

Amma með baby Sofhiu

Sko hvað hún er hrifin af ömmu gömlu :D

Graðir gaurar: 221

Spurningar bloggsins:

1. Hvers vegna eru engar ruslatunnur í bænum?
2. Afhverju ber fólkið V fram eins og B?
3. Hvers vegna eru nánast hvergi seldir góðir ávextir?
4. Afhverju er panamískt fólk svona óskipulagt?
5. Fær fólkið hérna ekki leið á hrísgrjónum?

Ég hlakka til að sjá ykkur öll :P